Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

μερικά πλάσματα του δάσους..



Καποια απο αυτά σίγουρα τα έχετε ακούσει, καποια αλλα όχι. Είναι όλα τους πλάσματα τοπικών θρύλων και μύθων (κυρίως από την ιρλανδία) για το δάσος, τους αγρούς και την γνωστή Χώρα των Νεράιδων (neverland) Ας γνωρίσουμε λοιπόν κάποια απο αυτά τα μικροσκωπικά πλασματάκια

Οι καλικάντζαροι, συνήθως φορούν τριχωτά καπέλα. Είναι αρκετά δόλιοι και πανούργοι, με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ και μπορούν να εξαφανιστούν με το πετάρισμα ενός βλεφάρου


Τα τελώνια, ένα είδος μικρόσωμων, μελαψών και μοχθηρών πλασμάτων. Είναι οι κλέφτες και οι πανούργοι της Νεραϊδοχώρας. Πολλές φορές εμφανίζονται με την μορφή ενός ζώου.


Τα χτυπητήρια είναι ένα είδος καλών τελωνίων. Κατοικούν στα ορυχεία κασσίτερου και προκαλούν ήχους με χτυπήματα για να υποδείξουν που βρίσκονται οι πλούσιες φλέβες χρυσού, βοηθώντας έτσι τους μεταλλωρύχους


Παγανά, οι Ουαλοί ξάδερφοι των χτυπητηρίων. Εργάζονται σκληρά στα ορυχεία αντιγράφοντας τις κινήσεις των μεταλλωρύχων


Οι Νάνοι, κοντοί αλλά πολύ δυνατοί, συνήθως έχουν γενειάδα και δείχνουν μεγάλοι σε ηλικία. Δεν μπορούν να εμφανιστούν στο έδαφος κατά την διάρκεια της ημέρας. Μια ηλιαχτίδα είναι αρκετή για να τους μετατρέψει σε πέτρα


Τα ξωτικά, χορεύουν στη σκιά των όρθιων βράχων ή χοροπηδούν στις άκρες ρεματιών. Τα καμπανάκια τους μπορούν να ακουστούν βαθιά στην καρδιά πολλών αποτις βραχώδεις κορυφές του βάλτου. Τα ξωτικά, μπορούν να γίνουν πολύ εργατικά αν θέλουν.


Ο άρχοντας είναι ένα Ιρλανδικό τελώνιο με ποικίλες άγριες μορφές ζώου. Με την μορφή ενός φιλικού αλόγου προσφέρεται στον ανυποψίαστο ταξιδιώτη για τον μεταφέρει. Όταν όμως τον καβαλήσει τον περιμένει ένας άγριος και τρομακτικός καλπασμός. 


Οι λάμιες, είναι πιθανώς κατάλοιπα των αρχαιότερων γυναικείων θεοτήτων. Κάποιες μετατρέπονται από φρικτά άσχημες γριές, σε πανέμορφες νεαρές γυναίκες. Κάποιες από τις λάμιες είναι ανθρωποφάγες

Τα μπογκλ είναι τελώνια σατανικής φύσης και έχουν την τάση να προκαλούν κακό κυρίως στους ψεύτες και τους δολοφόνους


Ο κοκκινοσκούφης. Ένας από τους σατανικότερους Καλικάτζαρους των συνόρων. Ζει σε αρχαίους κατεστραμμένους πύργους και ερειπωμένα κάστρα. Βάφει το κόκκινο καπέλο του ξανά και ξανά με ανθρώπινο αίμα


Οι Γκυλλιον, Ουαλές νεραΐδες του βουνού που έχουν την συνήθεια να κάθονται ανάμεσα στους βράχους και να παρατηρούν σιωπηλά τους περαστικούς ταξιδιώτες


Η λεναν ση, είναι ένα αιμοδιψές βαμπίρ και στην Ιρλανδία είναι η μούσα των ποιητών. Εκείνοι που εμπνέονται από αυτή ζουν μια λαμπρή αν και σύντομη ζωή.


Το Αγκίσκι ή Εχ- Ούσκυα, Κατοικεί στις θάλασσες και λίμνες και είναι πολύ επικίνδυνο καθώς παρασύρει τα θύματά του στο νερό και τα καταβροχθίζει


Ο ουρισκ, Μια μοναχική Σκωτική νεραΐδα που στοιχειώνει ερημικές λιμνούλες. Συχνά αποζητά την ανθρώπινη συντροφιά αλλά η ασυνήθιστη εμφάνιση του τρομάζει όσους επιχειρεί να πλησιάσει.


Η γκλεϊστιγκ, νεράιδα του νερού, μισή γυναίκα και μισή γίδα, παρασύρει τους άντρες να χορέψουν μαζί της πριν τραφεί από το αίμα τους σαν βαμπίρ. Η συμπεριφορά της είναι παράλογη γιατί μπορεί επίσης να είναι καλοκάγαθη και να φροντίσει παιδιά ή γέρους ανθρώπους


Οι ασραϊ είναι μικρές και λεπτεπίλεπτες νεραϊδούλες, οι οποίες λιώνουν και γίνονται λιμνούλες με νερό αν αιχμαλωτιστούν ή εκτεθούν στο φως του ήλιου


Οι γοργόνες, δελεάζουν θνητούς με τα μαγικά τραγούδια τους. Προκαλούν καταιγίδες και ναυάγια και πολύ συχνά τις βλέπουν να χτενίζουν τα μακριά μαλλιά τους καθώς θαυμάζουν τους εαυτούς τους σε καθρέφτες


Μερροους, τα ιρλανδέζικα πλάσματα της θάλασσας. Ξεχωρίζουν από άλλες νεράιδες που κατοικούν στο βυθό από τους κόκκινους φτερωτούς σκούφους τους που φορούν για να ωθούνται προς τα σπίτια τους που βρίσκονται στα βάθη. Τα θηλυκά μερροους είναι πανέμορφα και εμφανίζονται πριν από την καταιγίδα ως οιωνοί. Συχνά ερωτεύονται θνητούς ψαράδες. Τα αρσενικά μερροους, παρά την τρομακτική και άσχημη όψη τους είναι συνήθως φιλικά και ευχάριστα στον χαρακτήρα.

Το μπραουνι ή ζαλίμι. Συνήθως πρόκειται για έναν μικρό τριχωτό άντρα, ρυτιδιασμένο και καφετή στην όψη, με ύψος περίπου 80 πόντους και είναι είτε γυμνός είτε ντυμένος με καφετιά κουρέλια. Το ζαλίμι υιοθετεί ένα σπίτι και μετά το φροντίζει. Παρόλα αυτά δεν ζητάει τίποτα περισσότερο από μια γαβάθα με κρέμα ή καλό γάλα και ένα γλυκό αλειμμένο με μέλι. Αν του δοθεί κάτι περισσότερο θα προσβληθεί και θα φύγει.

Το μπούκα. Ένα είδος ιρλανδέζικου μπράουνι. Απεχθάνεται όσους δεν πίνουν αλκοόλ και όσους έχουν μακριές μύτες.


Ο κίλλμουλις, είναι ένας ιδιαίτερα άσχημος καλικάτζαρος που στοιχειώνει τους μύλους. Τον χαρακτηρίζουν η τεράστια μύτη του και η απουσία στόματος. Αν και δουλεύει σκληρά για τον μυλωνά, απολαμβάνει και τις φάρσες, άρα μπορεί να καταστεί περισσότερο εμπόδιο παρά βοήθεια



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου